Over gaatjes in schelpen

Wat vond ik het vroeger cool als je op het strand een schelp vond met een gaatje er in. Meestal nam ik er wel één of twee mee terug van vakantie om aan een kettinkje te hangen. Dat leek me zo stoer. Zag mezelf al helemaal als een surf-dude terug naar school gaan na de zomer!

Maar wat was ik elke keer teleurgesteld als het eerste schakeltje van het kettinkje te dik was voor het gaatje. Ik wist toen niet hoe ik het gaatje groter moest krijgen. Boren kon ik niet en ik ontdekte dat je met een spijker de schelp alleen maar in 1000 stukjes sloeg.

Vorige week waren Joris, Ruth en ik een midweek aan de Zeeuwse kust. Aan het Grevelingemeer vonden we prachtige oesters met schitterend parelmoer. Ruth had het idee om er een ketting van te rijgen om zo het gevoel van de zee een plekje in de tuin te geven. Maar ja, gaatjes in schelpen......

Toch ging er een flinke zak met oesters en schelpen mee naar huis. Terug van vakantie waren er eerst een paar dagen met uitstelgedrag. Ik wilde wel, maar durfde niet zo goed. Na wat research op internet besloot ik toch een poging te wagen. We hadden ruim voldoende oesters geraapt dus geen probleem als er een paar zouden barsten.

Wat blijkt nou, boren in schelpen is easy de peasy! 

Mocht je ook aan de slag willen. Dit zijn mijn drie beste tips om een gat in een schelp te boren:

1. Gebruik een scherp (!) staal- of steenboortje, maar in ieder geval geen houtboortje. Ik begon met een houtboortje maar dat sprong kapot na de tweede schelp: te heet geworden.
Boortje van 2 mm (schelpen) en 3 mm (oesters) werkten bij mij perfect en zijn precies groot genoeg voor een stevig koord of touw.

2. Boor op een ondergrond die 'meevormt' met je schelp. Op die manier krijg je zoveel mogelijk gelijkmatige tegendruk en heb je het minste kans op splijten of barsten van je schelp. Ik heb op het gras geboord, maar in bijvoorbeeld zand gaat ook erg goed. Begin altijd met boren aan de binnenkant van de schelp.

3. Plak een stukje schilderstape op de plek waar je gaat boren. Niet tegen het splijten van de schelp, maar wel om er voor te zorgen dat je boortje niet verschuift als je begint met boren. Je wilt namelijk geen lelijke krassen in het parelmoer.

Oja, en dit is de ketting uiteindelijk geworden. Ondertussen heeft hij een mooi plekje in de tuin, om het zomerse gevoel nog even vast te houden. 

Hoe zit het met jullie zomerse gevoel? Ook zo onlosmakelijk verbonden met de zee?